Labwork

Hi mates!

En weer zijn er twee weken voorbij gevlogen. De tijd lijkt hier extra snel te gaan. En zeker nu in ook alweer twee weken in het lab bezig ben. Een (hopelijk snelle) recap:

De eerste paar dagen in het lab zijn zoals alle eerste dagen bij elk bedrijf. Het verplichte papierwerk, introducties. Het lab waar ik zit is niet heel groot, dus de weg kwijtraken is best moeilijk. Ik heb er hele leuke en gezellige collega's, allemaal rond mijn leeftijd. Er zijn, gelukkig, tegelijk met mij drie meiden begonnen met een klein projectje waardoor ik niet de enige newbie in het lab ben.
Omdat mijn ervaring in het lab nagenoeg nihil is, ben ik de laatste twee weken alleen maar bezig geweest met de basisvaardigheden onder de knie te krijgen. Dit houdt in (en ja mensen, het kan nu een beetje ranzig worden) dat ik begin met oogballen te bekijken onder een loep. Nadat we een gebied van het oog hebben uitgekozen wat interessant is om onder de microscoop te bekijken, gaan we het oog in stukjes ontleden (ik had gewaarschuwd, het wordt ranzig). Nadat we van een hele glibberige oogbal zijn verkleind naar een smal strookje van nog geen 2 centimeter breed en 5 centimeter lang, wordt het weefsel klaargemaakt voor 'embedding' (ik ben het Nederlandse woord ervoor kwijt maar het komt erop neer dat het weefsel wordt verstijfd). Nadat het weefsel is embedded in kaarsvet, wordt het weefsel in flinterdunne plakjes van 7 micrometer dik (dat is 1/1.000.000e van een meter, dus 1/10.000e van een centimeter). Dit kunnen we dan onder de microscoop bekijken en aankleuren om verschillende cellen te onderscheiden. Erg gaaf en interessant om te leren wat ik waarschijnlijk anders nooit had geleerd.

En nu hoor ik jullie al vragen; "maar wat ga jij nou eigenlijk in het lab doen?". of "Maar jij ging toch iets anders doen?". Klopt. Dit zijn basisvaardigheden die ik ook moet hebben. Maar ik ga uiteindelijk leren cellen te kweken (om precies te zijn, de pigmentcellen van het oog) en ik ga ze in omstandigheden kweken dat de situatie van een kankercel nabootst. Vervolgens ga ik kijken welke eiwitten deze 'kankercellen' produceren en of er een verschil is tussen de productie afkomstig van pigmentcellen van blauwe ogen, tegenover de pigmentcellen van bruine ogen. Het is een heel verhaal, als het nodig is probeer ik het een andere keer duidelijker uit te leggen.

"Maar wat je de afgelopen twee weken in het lab hebt gedaan, daar hoor ik niets van kweken in terugkomen!". Klopt, maar ik heb niet alleen maar ogen in stukjes gehakt voor onder de microscoop. Ik heb ook geleerd hoe ik deze pigmentcellen (melanocyten met een mooi duur woord) moet oogsten uit de ogen en ze klaar moet maken om te kweken. Dit kweken duurt alleen met gemak 3 tot 4 weken, dus in de tussentijd leer in andere dingen erbij.

Naast labwerk zijn er natuurlijk ook nog andere dingen gebeurd. Zo heb ik vorige week donderdag een nieuwe kamergenoot gekregen. De saaie Koreaan is ingewisseld voor een veel gezelligere en levendigere Braziliaanse jongen. Veel meer aanspraak en veel gezelliger. Ook zijn er meer mensen hier komen wonen waar ik ook meer een praatje mee maak. Of, zoals jullie al op facebook hebben kunnen zien, waarmee ik samen eet en ik ook een keer voor moet gaan koken.

Maar ook buitenshuis wat ondernomen. Zoals twee stranden bekeken. De stranden waren Coogee beach (de foto van vorige week) en Balmoral beach (de foto van gisteren). Twee geweldig mooie stranden. Coogee had een gigantisch mooi uitzicht op de oceaan, maar was wel druk. Balmoral was veel rustiger, maar is een 'Harbour beach' omdat het aan een haven ligt. Het enige wat deze stranden nog gemeen hebben, is dat ze me serieus weten te verbranden.
Waar ik van Coogee alleen terug kwam met verbrande schouders en een rode neus, ben ik gisteren van Balmoral teruggekomen met verbrande schouders, haarlijn, neus, enkele plekjes op de armen, knieholtes en kuiten en voetrug van mijn rechtervoet. Gelukkig bestaat er zoiets als aloe vera om de branderigheid te verlichten.

Jammer genoeg is het geen snelle recap van mijn twee weken geworden. Maar er is genoeg gebeurt en ik kan lang niet alles vertellen, omdat dit dan echt onmogelijk wordt om te lezen. Gelukkig heb ik ook nog wat dingen op de planning staan:
- Ik zit in een groepsgesprek met allerlei Nederlanders hier in Sydney die hier voor langere tijd blijven. We hebben voor a.s. zaterdag afgesproken te gaan picknicken in de Botanische tuin.
- Op 4 februari vlieg ik naar Brisbane voor een congres. Dit is puur voor de ervaring en meerdere mensen van het lab gaan hier naartoe. Het congres is van 5 februari tot en met 8 februari.
- Omdat het congres op woensdag al is afgelopen, maar mijn supervisor ons de hele week vrij heeft gegeven, vlieg ik op vrijdag nog noordelijker richting Airlie Beach. Hier ben ik maar heel kort, maar wel lang genoeg om een daytrip langs de Whitsunday Islands te maken; één van de mooiste stranden van Australië. Een trip waar ik nu al naar uitkijk

Genoeg om naar uit te kijken dus. En genoeg voor jullie om tegen die tijd over bij te praten.

Greetings from Down Under!