Acclimatiseren

Zo, ik ben er. Natuurlijk wisten jullie dat al, want ik ben hier alweer twee weken. En wat een twee weken zijn dat geweest.

Eerste bijzondere ervaring: vliegen tijdens Kerst. Zit je dan, in het vliegtuig met je kersttrui aan, op weg naar een stad waar het zomer is. Gelukkig was ik niet de enige met een kersttrui aan, de cabin crew had ook hun mooiste kerstmuts en -trui uit de koffer getrokken. De vlucht op zichzelf ging lekker vlot en veel kunnen slapen aan boord.
En dan ben je er eindelijk (na 25 uur onderweg te zijn geweest) en dan zie je hele mooie klifwanden die eindigen bij de Grote Oceaan, hier en daar wat kleine wegen die naar een klein afgelegen strandje leiden. En dan uiteindeijk, de stad zelf. Meer dan 4 miljoen inwoners en daarmee de grootste stad van het gigantische land.
Bij aankomst in Sydney zou ik opgewacht worden door mijn stagebegeleidster. Helaas had zij niet door dat ik iets vroeger landde dan verwacht en het openbaar vervoer wilde niet meewerken. Dus wat doe je dan? Precies: maar gelijk even een Australisch telefoonnummer fixen. Wel zo handig dat er verkooppunten direct naast de terminal staan op het vliegveld. Na een tijdje gewacht te hebben toch maar een taxi genomen op weg naar mijn kamer.

Eenmaal op mijn kamer aangekomen vallen de afmetingen toch wel een beetje tegen. Vrij smalle kast en een piepklein bureau. Even van de reis bijkomen op bed was wel nodig. Gelukkig niet in slaap gevallen (om jetlag-technische redenen), maar wel de hele dag niets anders gedaan. Wat best zonde is als je nagaat dat het buiten 25 graden was.

De rest van de twee weken was redelijk hetzelfde. De eerste volle dag die ik in Sydney had, heb ik gelijk met mijn begeleider afgesproken voor een brunch. Na een aantal verontschuldigingen dat ze de dag ervoor niet op het vliegveld kon zijn, wat gepraat over de stad zelf en een klein beetje over mijn aankomende stage. Als goedmaker/start-up heeft ze een ov-kaart voor mij aangeschaft met een startbudget erop, wat enorm aardig van haar was.

De rest van de dag door het centrum gelopen en uiteraard naar The Opera House en The Harbour Bridge geweest. Ik had al een beeld voor me van alle foto's en films waarin deze bouwwerken te zien zijn, maar op het moment dat je er dan zelf voor staat.... Dat is toch wel even een kippenvelmomentje. Dat je helemaal aan de andere kant van de wereldbol naast deze iconische bouwwerken staat. Uiteraard een paar foto's genomen en daarna weer naar huis gegaan. Helaas had ik nog een jetlag te verwerken.

Alle andere dagen hebben die jetlag toch wel als hoofdthema gehad. Steeds heel vroeg al moe zijn en de volgende dag om 5u klaarwakker zijn. Gelukkig is dat langzamerhand verschoven naar een normaal ritme. Wat daaraan ook enorm heeft meegeholpen is oud en nieuw.

Als je aan mensen die in Sydney oud en nieuw hebben gevierd vraagt waar je het beste kunt zijn voor het vuurwerk, krijg je weinig tips over het wáár, maar veel meer tips over het wanneer je waar moet zijn. De meeste mensen zitten al op de strandjes aan de haven rond een uur of 10 's ochtends. Voor degene die mij wat langer kennen dan vandaag: dat is geen tijdstip voor Joey. Dus wat heb ik gedaan? Lekker tot een uur of 23:45 series gekeken op mijn kamer, om kwart voor 11 naar buiten gegaan. 3 kwartier gelopen richting de brug en op betrekkelijk korte afstand van het vuurwerk kunnen genieten. De huisgenoten aan wie ik dit vertelde wilde dit niet geloven. Ik zou namelijk erg veel geluk hebben gehad dat ik zo kort van tevoren zo'n goede plek heb weten te bemachtigen. Toen het eenmaal 00:00 uur was van het vuurwerk genoten (zoals jullie op facebook hebben kunnen zien), om vervolgens door een gigantische mensenmassa weer richting huis proberen te komen. Op de terugweg wat kroegjes aangedaan en het nieuwe jaar gevierd, om rond 2u toch weer thuis te zijn. Wel een goede manier om in het ritme te komen.

En de andere dagen? Voornamelijk in de buurt van mijn kamer rondgebracht. Een beetje de buurt verkennen en weten waar alle goede zaakjes zitten. En af en toe de stad in geweest. Ik ben namelijk zo slim geweest om geen zonnebrandcrème, zonnebril en badhanddoek in te pakken (natuurlijk helemaal niet gewend om in december deze spullen nodig te hebben). En voornamelijk geworsteld met het de jetlag. En de temperaturen. Het is hier makkelijk 26 graden. Dat is best warm als je vertrekt vanuit Nederland met 0 graden. Inmiddels gelukkig aan gewend.

Dit was een beetje in vogelvlucht wat er de afgelopen twee weken gebeurd is. Vandaag nog naar Bondi beach geweest en daar de laatste restjes jetlag weggewerkt en genoten van mijn laatste dag vakantie. Want, vanaf morgen ga ik het lab in en gaat mijn wetenschapsstage echt beginnen. En wat ik zo hoorde wat er allemaal op me te wachten staat.....can't wait!!!